Bijengif als verdedigingsmiddel

Onze bijen verdedigen hun nest tegen wespen, hommels, mensen, ... en dit met hun angel. Iemand die er al mee in contact is gekomen, weet dat een eerste bijenprik voor een paar ongemakken kan zorgen. Maar de imker neemt dit er graag bij, wetende dat bijengif een positieve uitwerking heeft bij reuma, en het nu eenmaal bij de hobby hoort. De angel is voorzien van weerhaakjes. Indien men een prik krijgt blijft de angel steken in het slachtoffer, ook het gifblaasje blijft achter en gaat verder het gif in het slachtoffer pompen. Daarom is het van belang om zo vlug mogelijk de angel te verwijderen, door hem met de nagel van de wijsvinger uit te duwen.

Bijengif in de geneeskunde

De Egyptenaren kenden bijengif al om zijn genezende werking (bijen werden fijngewreven en als zalf of als thee gebruikt tegen allerlei ziekten). In Rusland wordt nog altijd gebruikt gemaakt van bijengif, door de bijen te laten prikken op pijnlijke lichaamsdelen.
Bijengif wordt meer en meer gebruikt in de moderne geneeskunde, als geneesmiddel in de vorm van zalf, tegen MS, reuma en andere (chronische) ziekten. Het gif wordt ook veel gebruikt als behandeling voor een immuniteitstherapie, dit voor mensen die allergisch reageren op bijengif.

Allergie op bijengif

Eén op duizend mensen reageert allergisch op (insecten) bijensteken. Een reactie kan zich voordoen als een kleine plaatselijke zwelling. We spreken dan niet van een allergische reactie. Hebben we een grotere plaatselijke zwelling, dan spreken we van een licht allergische reactie. Doet er zich een meer uitgesproken reactie voor op meerdere plaatsen van het lichaam, dan kunnen we spreken van een allergie aan bijengif. Een bezoek aan de dokter is zeker aan te raden.
Indien we bij een bijensteek een bloeddrukval doen, misselijk worden en/of braken, dan spreken we van een sterk allergische reactie. Hier moeten we zekerlijk overwegen om een sensibiliseringskuur te volgen of te stoppen met bijen houden.

Samenstelling

- Enzymen: fosfolipase A, Acid phosphatase, hyaluronidasen.
- Polipeptiden: melitine, apamine, serafine, peptide (MCD).
- Aminozuren: dopamine, leukotrienes, norepinephrine.
- Histamine.
- Een aantal stoffen dat allergische reacties uitlokt. (Patrick Caesteker)